فریبا خوش‌زبان؛ طوبی غضنفری؛ فاطمه غفاری‌فر؛ مهدی شرفی؛ سکینه قاسمی‌نیکو
دوره 23، شماره 3 ، آبان 1386، ، صفحه 295-306
چکیده
توکسوپلاسموزیس یکی از متداولترین عفونتهای انگلی انسان و دیگر حیوانات خونگرم به شمار میآید. در این مطالعه، اثر عصاره سیر بر توکسوپلاسموزیس حاد در مدل موشی مورد ارزیابی قرار گرفت. 35 سر موش BALB/c با تزریق 10000 تاکی‌زوئیت توکسوپلاسما گوندیای سویه RH به طریق داخل صفاقی آلوده شدند. حیوانات در گروههای 5تایی تقسیم‌بندی شدند. گروه کنترل ...
بیشتر
توکسوپلاسموزیس یکی از متداولترین عفونتهای انگلی انسان و دیگر حیوانات خونگرم به شمار میآید. در این مطالعه، اثر عصاره سیر بر توکسوپلاسموزیس حاد در مدل موشی مورد ارزیابی قرار گرفت. 35 سر موش BALB/c با تزریق 10000 تاکی‌زوئیت توکسوپلاسما گوندیای سویه RH به طریق داخل صفاقی آلوده شدند. حیوانات در گروههای 5تایی تقسیم‌بندی شدند. گروه کنترل شامل 5 سر موش بود. در آزمایش اول به 20 سر موش در 4 گروه به ترتیب عصاره سیر با غلظتهای 100، 200، 400 و 500 میلی‌گرم/کیلوگرم روزانه به مدت 7 روز پس از 24 ساعت از آلودگی و در آزمایش دوم به 10سر موش در دو گروه به ترتیب قرص سیر با دوز 100 و 500 میلی‌گرم/کیلوگرم روزانه به مدت 7 روز پس از 24 ساعت از آلودگی خورانده شد. پس از مرگ موشها، تعداد تاکی‌زوئیتها در مایع صفاقی و نمونههای بیوپسی کبد، طحال و مغز بررسی و شمارش گردید. در مقایسه با گروه کنترل که به دنبال تزریق دوز توکسیک انگل در عرض 5-4 روز بعد از آلودگی مردند، صددرصد موشهای تحت درمان تا روز پنجم زنده بودند (p<0.000). تاکی‌زوئیتهای توکسوپلاسما در کبد موشهای تحت درمان دیده نشدند، اما در بررسی طحال موشهای تحت درمان تاکی‌زوئیتها به تعداد کم مشاهده شدند. تفاوتی بین اثر عصاره و قرص سیر استفاده شده در این مطالعه یافت نگردید. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره سیر باعث افزایش بقاء بیشتر حیوانات آلوده با دوز کشنده از توکسوپلاسما شده و میزان بروز این انگل را در بافتهای حیوان مهار مینماید. بهترین دوز مؤثر از نظر افزایش زمان بقاء 200 میلی‌گرم/ کیلوگرم عصاره آبی سیر میباشد. این اثرات میتواند ناشی از خواص ضد میکروبی و اثرات ایمونومدولاتوری سیر باشد.
